Majesteit, weet U wel hoeveel het onze koning
heeft gekost om zijn gelofte aan U waar te maken?
Hij heeft zich geen rust gegund om U!
Uw woning hier beneden nam hem zo in beslag,
dat hij zijn bed niet zag, altijd onderweg omhoog,
kosten noch moeite werden gespaard.
Wij hebben Uw heiligdom gevonden: Uw hart,
bloedend blootgelegd, gewoon hier beneden,
wij knielen in aanbidding neer: Hulde, HEER.
Mogen wij mee met U, onderweg omhoog,
aan Uw hart verbonden, gehuld in Uw rechtvaardigheid,
blij omdat wij zo vertrouwd met U mogen omgaan?
Denk aan Uw eigen toezeggingen!
U wilde echt één van ons laten regeren,
op voorwaarde van trouw en gehoorzaamheid, zeker,
maar toch ook simpelweg vanwege Uw keuze,
Uw rustplaats, gewoon omdat U het wilt?
En waar U woont is toch overvloed?
Honger kun je je daar niet eens voorstellen,
mensen lopen erbij als Uw gewijde priesters,
je leest enkel blijdschap op hun gezichten.
Bent Uzelf niet hier beneden omhoog gekomen,
was U niet het Licht dat ontstoken werd?
Uw vijanden hebt U beschaamd gemaakt,
maar Uw Christus draagt de schitterende kroon.