In boekvorm verscheen door de jaren heen het een en ander van mijn werk.
Iets stevigs in handen, poëzie, dat vooral, maar ook essayistisch proza.
1 Alles onveilig (2013)
Vijfentwintig gedichten samengebracht in een bundel. De titel is ontleend aan dit gedicht:
De kerktoren staat in de steigers.
We moeten om de zeilen heen,
en om de leien, die het dak bedekken
moeten.
De zwarte lijkkist gaat ons voor,
het podium af, het gangpad door
naar buiten tot bij de container.
Alles staat stijf van de winterstop,
met moeite wenden wij het hoofd.
De grijze weerhaan is verwijderd.
Waar we ook lopen, het is onveilig.
Anderen over Alles onveilig:
- Margreet raakt ontregelt
- Levity maakt zich boos
- Rien doet een onthulling
- De jury van de C. Buddingh-prijs heeft ‘m gezien
De bundel is in de volgende webshops te koop:
2 Vierluik 2002 – 2020
Het Woord Vooraf klinkt zo: “Iets goddelijks, kleiner kan ik het niet maken. De beleving van onze gezamenlijkheid is meer dan die van de som van aardse individuen. Ik kan me geen Vierluikavond heugen waarop verbinding uitbleef. Sprekend over poëzie, proza, film of muziek hebben we kiezels verlegd in de stromen verhalen die onze levens vormen. Misschien wel stenen.
Gedichten lezen en bespreken, dat vormt de harde kern van ons bestaan. We maakten uitstapjes naar andere vormen van kunst, dat laat het overzicht keurig zien. Maar we blijven vooral geboeid door de taalbouwsels die dichters ons tonen. Ook al betreden we in de loop van een avond vrijmoedig belendende percelen van de menselijke geest, de poëzie is onze eerste liefde.
In dit verband hilarisch genoeg: we kunnen ons twee bijeenkomsten niet heugen. Het is te gek voor woorden. We kennen het begin, in het Zalmhuis in Rotterdam, we herinneren ons gesprekken in een onbeduidend café aan de IJsseldijk en waarover we het hadden in het gebouw van de Gereformeerde Scholengemeenschap Randstad (we hebben de foto nog!), maar waarachtig, waarover spraken wij in juni 2011 en oktober 2016? Het tart de blauwe orde van ons Zijn en tegelijkertijd typeert het ons ten volle. Als er iets goddelijks in de kracht van de al te menselijke band ligt, dan kan het niet anders of er loopt een barst door – zowaar de schepping gebroken is.
Het jaar 2020 is het Vierluik-moment geworden waarop we teksten hebben verzameld, onze teksten. Essays en poëzie, recent geschreven of veel eerder, beproefd en waardig bevonden voor dit keurboek. Vierluik is een gespreksgroep; in een jarenlang proces vormen de avonden de viering van de dialoog. Met dit boek markeren wij de voortgang en presenteren wij onszelf nog eens met vreugde aan elkaar. Ieder ander die dit in handen krijgt, mag zich rijk rekenen met vier Vierluikprofielen. En weet dit: wij nemen de eerstvolgende avond opnieuw een tompoes bij de koffie, we schenken een glaasje sap als we flink op stoom zijn en laten de nootjes onaangeroerd. Want er zijn gedichten.”
Maarten van Aes (Simon van der Lugt)
Pieter Goodijk
Bauke Seldenthuis
Kees van der Vloed
Oktober 2020
3 Ruim Zestig (2022)
Deze bundel markeert de zestig jaren van mijn alter ego. Zelf nauwelijks meer dan twintig ken ik toch met hem een veelvoud aan levensepisodes.
Daarover is geschreven. Gedichten ontstonden in schaduw en donkerheid.
Licht brak daar doorheen.
De zon komt op en dat noemen wij liefde. In die ruimte kan alles gezegd. Ruim zestig gedichten nemen hier hun eerlijke plaats in. Twee essays voegen zich in de rij om antwoorden te geven op vragen die je als lezer mogelijk stelt. En zo niet – ook dan nemen zij met ere hun plaats in.
Met plezier en trots: Ruim Zestig.