Lena Toshida is een over het paard getilde jonge vrouw. Verwend en verveeld vernedert zij in een van de motels van haar vader een kelner. Vader Sam Toshida is een benzinemagnaat, die ‘maar met zijn vingers hoeft te knippen om het hele land droog te leggen’. (7) Zij schopt kristallen glazen kapot en de werknemers draait op voor de kosten, het gaat hem zijn baan kosten. En later ook zijn leven. (16) In deze diep bedorven kapitalistische asymmetrische situatie stappen Jeremiah en Kurdy binnen. We zijn in het barre post-apocalyptische universum van Hermann. Deel 8 van de serie blinkt weer uit door indringende sfeer. Het water en een levend soort wier spelen een hoofdrol in een verhaal dat ons weer te binnen brengt dat er plaatsen in de natuur zijn die ons bedreigen en misschien te sterk zijn. Uiteraard ontspringen onze helden de doodsdans. Dat gaat wel met wat toevalligheden gepaard – het plot blinkt minder uit – maar dat vergeef je Hermann graag bij zoveel fraaie plaatjes. Fraymond deed weer goed z’n best bij de inkleuring. Genieten dus.
Maar nu wij voor het eerst Lena tegenkomen, is het aardig om op haar in te zoomen. Want zij gaat in veel volgende delen met ons duo mee. Lena is knap en vooral Kurdy is gevoelig voor de uiterlijkheden. Hij wil graag fysiek antwoord geven en ziet Max, de lijfwacht is ook nogal met z’n lijf bezig is. (10) Door lichte dwaasheid gedreven ontvoert Kurdy Lena. Hij wil de ontvoering gebruiken, om speler te worden in het machtsspel rond haar vader. Max wil ervoor zorgen dat benzine-concessies uit het Toshida-monopolie komen. Kurdy ziet een kans om te profiteren en denkt dat Lena het goud is dat hij in handen moet krijgen. (11) Jeremiah ziet het niet zitten maar kan zijn vriend ook niet laten zitten. Lena moet dus mee, tegen haar wil, en probeert allen die Kurdy achtervolgen te helpen. (19, 24, 31) Aan het slot blijkt dat haar vader bij een aanslag omgekomen is. (45) Jeremiah ontfermt zich over haar. (46) Hij geeft Kurdy een knal voor z’n kop en vertrekt met Lena (47)
Tussen Lena en Kurdy komt het niet meer goed. Door hem is haar luxe leven verdampt, nu is zij deel van het harde nomadenleven. Gaat Jeremiah voor haar zijn zwerversbestaan opgeven? Dat wilde Hermann in de serie als lijn trekken: “Dank zij haar werd Jeremiah volwassen op gevoelsmatig gebied. Zij ‘opende’ een beetje zijn hart. Tegelijk zijn er echter ook onmogelijk te overbruggen verschillen tussen Lena en Jeremiah: Lena is een vrouw die een kind en een dak boven haar hoofd wil. Zij zoekt stabiliteit, dat is heel vrouwelijk en dat staat haaks op het avontuur waar Jeremiah altijd naar op zoek is.” (Helden en koeien)
Geen banden, geen familie, geen geld, zij moet nu met de realiteit dealen zoals Jeremiah en Kurdy. In De winter van een clown (deel 9) lijkt zij een onderdanige rol te kiezen. Zij de liefhebbende metgezel van Jeremiah. En partner in de strijd als het nodig is. (9, 19, 30). Maar in Boomerang (deel 10) komt het eruit: Lena wil trouwen en staat de trouwjurk al te passen. Jeremiah staat erbij maar is mentaal afwezig. (13) Of preciezer: hij is Kurdy weer tegen het lijf gelopen. Z’n maat is weer bezig in de problemen te komen en een groter verleiding is er niet voor Jeremiah. (16, 23) Dat is voor Lena te veel. “Je bent een pest, Kurdy Malloy. Jij hebt me niets dan ongeluk gebracht. Je hebt me ontvoerd en kapot gemaakt. Jij was de oorzaak van mijn vaders dood.” (45, zie ook 24) Dan volgt de confrontatie met Jeremiah: “Ga opzij of kies! Nu! Hij of ik!” Het antwoord van Jeremiah is: “Dat kan ik niet.” (45)
Dat bepaalt in volgende delen Jeremiah’s omgang met vrouwen. Hij is Lena niet vergeten als hij in Delta (deel 11) zit te mokken. Kurdy roept vertwijfeld dat hij het heus wel weet: “Dat van Lena is mijn schuld.!” (9) De wond is nog open. In volgende delen heeft Jeremiah wel seks mat vrouwen die (soms) op haar lijken. Maar het gaat dan toch echt om de seks. In Alex (deel 15) en De Rode Lijn (deel 16) verliest Kurdy ook een geliefde. (47) Dat kan de pijn van Jeremiah misschien wat invoelbaar maken. “Denk je soms nog aan Lena?” “Soms wel, soms niet,” antwoordt Jeremiah. (De Rode Lijn, 46, zie ook 16).
In Het Grensgebied (deel 19) zien we Lena terug. Lena werkt in een bordeel. Onder een baas, Jake Chomsky. (18) Jeremiah wil haar eruit halen. Maar zij heeft een kind en hoe onwaardig ook, stabiliteit. (46) Ze gaat niet mee. Hermann hierover: “In Het Grensgebied is Lena er erg aan toe. Haar lot is niet er benijdenswaardig want Jeremiah en zij zijn gescheiden. Om de loop van hun bestaan te volgen, wilde ik niet dat ze een man zou ontmoeten die haar een stabiele situatie verzekert, ik wilde dat ze het ongemakkelijk had … En zal bij mij nooit een happy end zijn, dat haat ik.” (Helden en koeien)
Naar aanleiding van: Naar aanleiding van: Hermann, Het woedende water. Brussel: Novedi, 1983. Oorspronkelijke titel: Les eaux de colère, 1983. Inkleuring: Fraymond. Voor dit overzicht heb ik gebruik gemaakt van het (Franstalige) document in het Archief van de Hermannsite: Romantisme, amour et sexualité dans Jeremiah, door Patrick Dubuis.
