Hij lijkt zo onbenaderbaar,
de zoon die ik heb opgevoed,
ik geef om Hem, ik moet,
ik zie hoe wonderbaar
Hij zoveel mensen weet te boeien.
Hier wordt een koning openbaar,
die onderdanen bloeien doet,
ik zie Hem gaan, ik groet
al zijn bewonderaars,
ik zie de mensen door Hem groeien.
Hier wordt een meester openbaar,
die vergezichten opendoet
voor wie Hem volgt, Hij hoedt
de wees en weduwnaar,
Hij weet hun angsten te besnoeien.
Hier wordt een dienaar openbaar,
die zegen geeft in overvloed
en als het moet, bebloed
voor heel zijn vriendenschaar
uit vrije wil zichzelf laat boeien,
voor weduwe en weifelaar.
Hij komt zijn moeder tegemoet,
schenkt mij zichzelf, hoe zoet
en hoe onloochenbaar
laat Hij Gods liefde voor mij vloeien.
Zo wordt Zijn Vader openbaar.
Ga terug naar het overzicht.